|
|
|
|
|
Cynobrowe dusze
|
Vermillion Souls
|
reż. Iwana Masaki
/
Japonia 2008
/
104’
|
napisy: polskie i angielskie
|
|
|
|
Trzecie Oko
Cynobrowe dusze,
Demokracje,
Gdzie jest gdzie,
Przerwa obiadowa,
Cheerleaderka,
Cukier,
Diva. Reinkarnacja,
Kastrat,
Koncert na fasadzie,
Koszmar,
Madonna z Pelago,
Niewidoczne życie,
Niewidoczny mechanizm,
Opowieść letnia,
Opowieść zimowa,
Płonąc,
Sześć mieszkań,
W hołdzie Glorii Viagrze,
W sztuce marzenia stają się rzeczywistością
Indeks cyklu
|
Obsada
Hiroshi Sawa, Mohamed Aroussi, Valentina Miraglia, Yuri Naganka, Moeno Wakamatsu
Opis filmu
Cynobrowe dusze to pełen erotycznego napięcia, surrealistyczny w duchu, a czarno-biały w materii japoński horror. Debiut filmowy słynnego performera butoh, Iwana Masaki, to zderzenie japońskiej, minimalistycznej estetyki i groteskowego niepokoju. Związek ten nie jest przypadkowy, bo butoh nazywany jest tańcem ciemności, odwołuje się do pradawnych obrzędów i ludowej estetyki brzydoty. Powstały w latach 50. taniec jest rytuałem wyzwalającym wewnętrzną energię i eksplorującym mroki podświadomości. Na poziomie fabularnym Cynobrowe dusze, choć nakręcone w całości w Bretanii, pokazują peryferie Tokio siedem lat po zakończeniu II wojny światowej. Jest to rozgrywająca się na skraju jawy i snu historia chłopca, który trafia do pustostanu zamieszkanego przez grupę dorosłych, chorujących na dziwną przypadłość, niepozwalającą im na kontakt z dziennym światłem. Jego oczami oglądamy trawione gorączką i namiętnością deliryczne towarzystwo, które jedną noga tkwi już w grobie. Jednak w tym filmie-performence'ie nawet śmierć i pornografia pokazana jest pięknie. Bo jak mawiał André Breton: piękno będzie konwulsyjne albo nie będzie go wcale. Ewa Szabłowska
|
|
|
|
Moje NH |
|
Strona archiwalna
|
|
|
Nawigator |
|
Lipiec-sierpień 2009
|
|
|
|
|
Szukaj filmu / reżysera / koncertu:
|
Skocz do cyklu:
|
WYBIERZ CYKL
|
|
|