"Kino umarło, niech żyje ekran!" Peter Greenaway, prezentujący w konkursie filmów o sztuce postmodernistyczny apokryf Rembrandt: oskarżam, od kilku lat głosi obrazoburcze teorie na temat śmierci kina. Podczas ENH zaprezentuje multimedialny, autorski wykład o związkach malarstwa i kina Greenaway konstatuje, że istniejące od ponad 5000 lat malarstwo europejskie i mająca zaledwie 113 lat kinematografia - to dwie dziedziny sztuki, które stworzyły słownictwo i gramatykę naszego języka wizualnego. Języka, którego znajomość jest kluczowa, aby sprawnie poruszać się w historycznej i współczesnej cywilizacji obrazkowej, bo "to, że mamy oczy, nie oznacza, że rozumiemy, tego co widzimy". Aby zanurzyć się pod powierzchnię, zakodowanych na powierzchni płótna lub ekranu, treści, trzeba zestawić oba te media - i to właśnie jest najnowszą pasją Greenawaya. Począwszy od Straży Nocnej Rembrandta, na której na zaproszenie holenderskiego Rijksmuseum reżyser stworzył świetlną instalację, Peter Greenaway zaczyna serię dialogów między klasycznymi obrazami malarstwa europejskiego a kinem. We Wrocławiu reżyser zinterpretuje kanoniczne dzieła nowożytnego i nowoczesnego malarstwa: od Ostatniej Wieczerzy Leonarda Da Vinci, przez Las Meninas Velasqueza, Guernikę Picassa, Nenufary Moneta, aż po abstrakcyjny ekspresjonizm Pollocka.