|
|
|
|
|
Stella
|
|
reż. Sylvie Verheyde
/
Francja 2008
/
103’
|
napisy: polskie i angielskie
|
|
|
|
Panorama kina światowego
$9.99,
12 kwiatów lotosu,
Bez tchu,
Biała wstążka,
Białe szaleństwo,
Dwie linie,
Ecce Momo!,
Katalin Varga,
Kolekcjonerka,
Machan,
Nie jestem twoim przyjacielem + Nie będę twoim przyjacielem,
Nimfa,
Parque vía,
Piknik,
Północna kraina,
Przybysz,
Rachel wychodzi za mąż,
Ricky,
Schottentor,
Seraphine,
Sinobrody,
Spotkanie w Palermo,
Stella,
Szczurze ziele,
Szirin,
Ta druga,
U stóp drzewa,
Wosk pszczeli,
Zimowa cisza,
Zwykli ludzie,
Życie Hayat
Indeks cyklu
|
|
Rynek
12 kwiatów lotosu,
Darling,
Dyktator,
Hair,
Machan,
Rok spokojnego słońca,
Stella,
To, czego potrzeba do życia,
Uwiecznione chwile Marii Larsson,
Mogiła nieznanego żołnierza,
Pruska kultura
Indeks cyklu
|
Obsada
Léora Barbara, Karole Rocher, Benjamin Biolay, Melissa Rodrigues, Laëtitia Guerard, Guillaume Depardieu, Johan Libéreau, Jeannick Gravelines
Opis filmu
Stella ma 11 lat, śliczną, niewinną buzię, znajomych, których nie powstydziłby się niejeden recydywista, umiejętność gry w karty, rodziców prowadzących "robotniczą" kawiarnię na obrzeżach Paryża i psa. Stella nie ma przyjaciół w swoim wieku, znajomości literatury i ortografii francuskiej, ubrań jak inne dziewczęta oraz wielu, naturalnych dla jedenastolatki doświadczeń. Wie natomiast wszystko o piłce nożnej, muzyce pop, seksie i bójkach. Całe dnie i noce spędza w kawiarni. Rozpoczynając naukę w renomowanym gimnazjum, trafia do zupełnie innego świata. Niczym Alicja po drugiej stronie lustra, poznaje rzeczywistość rządzącą się odmiennymi prawami i emocjami. Sylvie Verheyde opowiada niebanalną i wolną od sentymentalizmu historię o przekraczaniu linii dzielącej dzieciństwo od dojrzewania, o poczuciu wyobcowania i budowaniu tożsamości. Film oparty jest na wspomnieniach z mojego dzieciństwa - wspomina reżyserka - zwłaszcza z 1977 r. - mojego pierwszego roku w gimnazjum. Podobnie jak Stella dorastałam w kawiarni, w której spotykali się robotnicy, ten świat był twardy, brutalny, daleki od świata dzieciństwa. Jak ona zostałam "wrzucona" do słynnego paryskiego gimnazjum. I tak jak ona przyszłam tam zupełnie sama, tylko z piłką w ręku. Monika Kocbuch
|
|
|
|
Moje NH |
|
Strona archiwalna
|
|
|
Nawigator |
|
Lipiec-sierpień 2009
|
|
|
|
|
Szukaj filmu / reżysera / koncertu:
|
Skocz do cyklu:
|
WYBIERZ CYKL
|
|
|