|
|
|
|
|
Nie chcę spać sam
|
I Don’t Want to Sleep Alone
/
Hei yan quan
|
reż. Tsai Ming-Liang
/
Malezja, Chiny, Tajwan, Francja, Austria 2006
/
115’
|
napisy: polskie i angielskie
|
|
|
|
retrospektywa: Tsai Ming-Liang
Buntownicy neonowego boga,
Chłopcy,
Dajcie mi dom,
Dziura,
Good Bye, Dragon Inn,
Kapryśna chmura,
Która tam jest godzina,
Moi nowi przyjaciele,
Mój śmierdzący dzieciak,
Nie chcę spać sam,
Niech żyje miłość,
Przejścia już tu nie ma,
Rozmowa z Bogiem,
Rzeka,
Światło księżyca na rzece,
Twarz,
Wszystkie zakątki świata
Indeks cyklu
|
Tsai Ming-Liang: Erotic Space
Tsai Ming-Liang we współpracy ze Studiem BWA Erotic Space 24 lipca - 2 sierpnia 2009 w godz. 11.30-20.30 otwarcie 24 lipca g. 21.15 Studio BWA, ul. Ruska 46a (w pasażu II piętro, dojście od ul. Ruskiej 46a oraz od ul. św. Antoniego 25), Wrocław
Erotic Space, filmowo-przestrzenna instalacja, przygotowana na wystawę Discovering The Other w 2007 roku w Muzeum Narodowym w Tajpej, w opozycji do prezentowanej tam oficjalnej, "wysokiej" sztuki, miała wprowadzać widzów w lokalność Tajwanu, w inne, często ukryte, intymne światy jego mieszkańców. W lipcu zostanie zbudowana we Wrocławiu. Instalacja składa się z trzech niewielkich ciemnych pokoi. Jedynym źródłem światła są ekrany telewizorów, odtwarzające podróżnicze wideo z udziałem Tsai Ming-Lianga, Lee Kang-shenga i ich przyjaciół, dokumentujące wspólne zagraniczne wyprawy z 10 lat. W tych sfilmowanych od niechcenia, "czarujących" - jak określił je Gertjan Zuilhof, kurator wystawy Discovering The Other - fragmentach znajdziemy wszystkie najbardziej charakterystyczne dla filmów Tsaia jakości - niespieszny rytm, skupienie na mało znaczących, drobnych detalach codzienności, zachwyty i zmęczenie, wypełnione nudą oczekiwanie, wiele ciał i wiele twarzy. Będą tam pozujące do zdjęcia dzieci, uliczni muzycy, niezwykłe, obejmujące się pomniki i podobni do nich chińscy robotnicy, pracujący na budowie. Pełen wdzięku ruch płetw bladoróżowej ryby, niebo, dużo nieba. Zardzewiałe statki, niezobowiązujące rozmowy - także o kinie. Argentyńskie koty, białe kitle uczniów i mate, i miasta oglądane z okna pokoju hotelowego, albo z samochodu. W realnej przestrzeni instalacji, wystylizowanej na gejowską saunę, którą odwiedzał ojciec Hsiao-kanga w filmie Tsaia Rzeka, na podłodze leżą zniszczone materace, poduszki i rolki papieru toaletowego. Jak przekonuje artysta: widzowie mogą zostać tu, jak długo chcą, mogą patrzeć, czekać, spać, płakać, by usłyszał ich ktoś za ścianą, mogą dzielić miejsce z innymi, by przekonać się, jakie to trudne, a nawet - gdyby przyszła im na to ochota - zamknąć się na klucz w jednym z pokoi. Tsai Ming-Liang pokazuje przestrzeń i jej perwersje, budowane bardziej w oparciu o fantazje niż rzeczywistość. Ciemność i obecność obcych, sugestie i deklaracje artysty, zmysłowość pokazywanego przez niego świata, odwołują się do ukrytych, zacienionych stron ludzkiej duszy i ciała. Agnieszka Szeffel kuratorka: Beata Nowacka-Kardzis realizacja: Roman Krzysztofik
Mapa wystawy:
Studio BWA
|
|
|
|
Moje NH |
|
Strona archiwalna
|
|
|
Nawigator |
|
Lipiec-sierpień 2009
|
|
|
|
|
Szukaj filmu / reżysera / koncertu:
|
Skocz do cyklu:
|
WYBIERZ CYKL
|
|
|