|
|
|
|
|
Tchórze przyklękają
|
Cowards Bend the Knee
|
reż. Guy Maddin
/
Kanada 2003
/
60’
|
napisy: polskie i angielskie
|
|
|
|
retrospektywa: Guy Maddin
Archangielsk,
Berlin,
Collage Party,
Drakula: stronice z pamiętnika dziewicy,
Fragment szpitalny,
Goła lokomotywa,
It's a Wonderful Life,
It’s My Mother’s Birthday Today,
Klapsy dla chłoptasiów,
Kroki,
Martwy ojciec,
Moje Winnipeg,
Mój tata ma 100 lat,
Najsmutniejsza muzyka świata,
Odilon Redon, albo oko wznosi się ku bezmiarowi niby balon przedziwny,
Opowieści ze szpitala w Gimli,
Ostrożnie,
Piętno na umyśle,
Serce świata,
Sombra dolorosa,
Spanky: do nabrzeża i z powrotem,
Szkicowniki,
Tchórze przyklękają,
Wojowniczka Odyna,
Wycieczka do sierocińca,
Wyślijcie mnie na krzesło elektryczne,
Zachwycający,
Zmierzch lodowych nimf
Indeks cyklu
|
Obsada
Darcy Fehr, Melissa Dionisio, Amy Stewart, Tara Birtwhistle, Luis Negin
Opis filmu
Oglądane pod mikroskopem plemniki to gracze hokejowi, wśród nich jest i Guy. Salon piękności w nocy zmienia się w burdel, na którego zapleczu dokonuje się aborcji. Fałszywa amputacja rąk i zastąpienie ich błękitnymi dłońmi jest początkiem serii morderstw... Dziesięć rozdziałów Cowards Bend The Knee powstało na zamówienie galerii Power Plant w Toronto jako cykl instalacji (każda pierwotnie miała trwać jedną minutę). Ostatecznie powstał film, którego pokawałkowana natura jest par excellence maddinowska i po maddinowsku spójna. To moja autobiografia odbita w rozbitym na kawałki lustrze. Tożsamość u Maddina jest nieodzownie związana z pamięcią, ale nie jest to pamięć, która udawałaby spójną linearność. Przeciwnie, rządzi nią logika obsesji, ciągłego powracania do tych samych, kluczowych momentów. To pamięć, która jest amnezją ciągłości, pamięć snów i zasłyszanych historii, pamięć zapachów i drobnych przedmiotów. Również ciało w filmach Maddina jest niejednolite, nie do końca swoje - sztuczne, ułomne, groteskowo naruszone w swojej organicznej spójności. Amputacje, protezy, wykłute bądź wypalone oczy, martwe ciało, które nie chce odejść. Ciało w filmach Maddina rozpada się na części, stając się jednocześnie potworne i fetyszystycznie rozkoszne. Spotworniałe ciało jest przedmiotem seksualnej fascynacji, jest pokarmem bądź, jak w przypadku tego filmu, medium zaspakajającym żądzę zabijania. Agata Rosochacka
|
|
|
|
Moje NH |
|
Strona archiwalna
|
|
|
Nawigator |
|
Lipiec-sierpień 2009
|
|
|
|
|
Szukaj filmu / reżysera / koncertu:
|
Skocz do cyklu:
|
WYBIERZ CYKL
|
|
|