4. Dziennik 1975-76 i 1979 THE WINNER TAKES IT ALL (ZWYCIĘZCA ZGARNIA WSZYSTKO) Utwór napisany w 1975 roku, wykonany na płycie Super Trouper (1980). Inspiracją dla jego powstania było rozdanie nagród Amerykańskiej Akademii Filmowej w 1974 roku, kiedy Bergman (wraz ze swoim filmem Szepty i krzyki) poniósł spektakularną klęskę - na pięć nominacji przypadła tylko jedna statuetka (dla Svena Nykvista za najlepsze zdjęcia). W pozostałych kategoriach szwedzki twórca musiał uznać wyższość rywali, a w zasadzie jednego rywala... The Sting, bardziej znany jako Żądło, kryminalna komedia George`a Roya Hilla zgarnęła wszystko: najlepszy film, najlepszy reżyser, najlepszy scenariusz oryginalny i najlepsze kostiumy. W trzech pierwszych nominowany był sam Bergman, co doskonale tłumaczy jego gorycz i żal. I don't wanna talk / About the things we've gone through[7] Bergman ma tu na myśli siebie i Marika Vos-Lundha, poległego w kategorii najlepszych kostiumów. Nothing more to say / No more ace to play[8] Żal po nie wygłoszonej przemowie dziękczynnej. It's simple and it's plain / Why should I complain[9] Było oczywiste, że hollywoodzka super produkcja zgniecie wyrafinowane intelektualnie arcydzieło europejskiego kina. Bergman zdaje się mówić: "Byłem głupcem, sądząc, że wystarczy stworzyć genialny film, by dostać Oscara". The judges will decide (...) / Spectators of the show / Always staying low / The game is on again (...) / A big thing or a small / The winner takes it all[10] Ponury opis uroczystości wręczenia Oscarów, a także zaskakująca aluzja do wielkości przyznawanej statuetki. You've come to shake my hand / I apologize / If it makes you feel bad / Seeing me so tense / No self-confidence / But you see / The winner takes it all / The winner takes it all...[11] Bergman przeprasza Roya Hilla za to, że go nienawidzi. MONEY, MONEY, MONEY (KASA, KASA, KASA) Utwór napisany w 1976 roku, wykonany na płycie Arrival (1976). Zgodnie z opinią B. Ulvaeusa: "To był najprostszy z tekstów Ingmara, nie mieliśmy z nim żadnego problemu, skomponowaliśmy melodię tego samego dnia". Bergmanowi zapewne chodziło o to, by piosenka mogła zostać nagrana jak najszybciej i wyraziła jego oburzenie poczynaniami szwedzkiego Fiskusa. I work all night, I work all day, to pay the bills I have to pay / Ain't it sad / And still there never seems to be a single penny left for me / That's too bad[12] Wyraz furii reżysera, absurdalnie wysoki podatek sprawia, że jego praca ma na celu nie tyle dostarczenie środków do życia, lecz pieniędzy dla urzędu podatkowego. Werset "That`s too bad" oznacza, że miarka się przebrała. B. Andersson stwierdził, że w początkowej wersji brzmiał on: "That`s too fucking bad", lecz B. Ulvaeus tego nie potwierdza. Money, money, money / Must be funny / In the rich man's world / (...) All the things I could do If I had a little money[13] Ironiczna konstatacja: prawdziwym oszustem podatkowym jest państwo szwedzkie, którego urzędnicy żyją jak milionerzy, podczas, gdy Bergman, wybitny artysta i największy skandynawski towar eksportowy, jest na skraju ubóstwa. So I must leave, I'll have to go / To Las Vegas or Monaco / And win a fortune in a game, my life will never be the same...[14]
[7] Nie chcę mówić / O tym, co przeszliśmy [8] Nic więcej nie da się powiedzieć / Żadnego asa w rękawie. [9] To jasne i proste / nie mogę się skarżyć. [10] Sędziowie wydadzą wyrok / (...) Widzowie przedstawienia / zawsze stoją nisko poza / Gra znów się zaczęła / (...) dużą rzecz, czy małą / zwycięzca zgarnia wszystkie [11] Podszedłeś, by uścisnąć mi dłoń / Przepraszam / Jeśli poczułeś się źle / Widząc mnie w takim stanie / Braku wiary w siebie / Ale sam widzisz / Zwycięzca zgarnia wszystko / Zwycięzca zgarnia wszystko... [12] Pracuję całą noc, pracuję cały dzień, by zapłacić mój rachunek Czy to nie smutne? Lecz oni wciąż zdają się nie mieć dla mnie litości / nie chcą mi nic zostawić Wielka szkoda. [13] Kasa, kasa, kasa, Musi być cudowny Świat ludzi bogatych (...) Te wszystkie rzeczy, które mógłbym zrobić gdybym miał choć trochę pieniędzy. [14] Więc muszę wyjechać, muszę stąd zwiać Do Las Vegas albo Monako I wygrać fortunę, moje życie nigdy nie będzie takie samo...
|