István Gaál Urodzony w 1933 r. w Salgótarjánie, zmarł w 2007 r. Węgierski reżyser, pisarz i scenarzysta. W 1959 r. ukończył Wyższą Szkołę Teatralną i Filmową w Budapeszcie. Działał w Studiu im. Béli Balázsa. Sukces osiągnął już debiutanckim Wirem (1963), który na festiwalu w Karlowych Warach zdobył nagrodę główną, a uznawany jest za zwiastun węgierskiej Nowej Fali. W następnych filmach zwykle podejmował tematykę współczesną, niekiedy sięgając do nieodległej przeszłości i analizując przemiany kulturowe Węgier. Lawirując między metaforyką a brutalnym realizmem, tworzył różnorodne gatunkowo filmy, najlepsze recenzje zbierając za: Powódź zieleni (1965), Zjazd rodzinny (1967), Sokoły (1970, nagrodzony na festiwalu w Cannes) i Martwy pejzaż (1972). Podobnie jak inni twórcy kina węgierskiego, odważnie podejmował tematykę deprawacji jednostki przez system komunistyczny, nierzadko na bohaterów wybierając mieszkańców węgierskiej wsi. Wybrana filmografia: 1963 Wir / Sodrásban / Current 1965 Powódź zieleni / Zöldár / Green Years 1968 Zjazd rodzinny / Keresztelö / Christening Party 1970 Sokoły / Magasiskola / The Falcons 1972 Martwy pejzaż / Holt vidék / Dead Landscape 1980 Skorupy / Cserepek / Potteries 1989 Nocny transport / Éjszakai szállitás 1996 Sonata rzymska / Római szonáta
|